Magiërs uit het Oosten. Bij Mt 2,1-12

We ervaren de wereld heel vaak als chaotisch en duister met zoveel oorlogsberichten en geweld, met zo weinig respect voor de kwetsbare mens. Een wereld waarin religie naar de zelfkant wordt geduwd en glitter en oppervlakkigheid het hoge woord voeren.

Ook wij verlangen net als mensen van alle tijden wel echte liefde, we zien uit naar een goddelijke lichtstraal in deze duistere wereld. 

Het verhaal van de openbaring  heeft een religieuze inhoud. In een duistere wereld straalt een goddelijk licht in Jezus. Het gaat over de mogelijke geboorte van goddelijk licht in elk mens. Daar zijn ze naar gaan kijken, de magiërs uit het Oosten, naar Gods licht dat straalt in Jezus.
Die magiërs  ( magoi ) of priesters uit het Oosten hehoorden tot een eeuwenoude religie die ontstaan was in het huidige Iran. De religie gaat terug op de profeet Zoroaster (1400 v. C.) , een herder nota bene. Vandaar wellicht dat de magiërs zich in goed gezelschap wisten bij de herders, bij Jezus de Goede Herder. Ook in hun religie voelden ze scherp het onderscheid aan tussen duister en licht. Door een rol te geven aan deze magiërs geeft Matteüs precies het unieke aan dat gebeurd is aan Jezus van Nazareth, Gods licht in de wereld. Het is mogelijk dat de goddelijke vonk in de mens aangeblazen wordt door de Geest en dit licht uitgestraald wordt in krachtige daden en woorden van Gods tederheid. Geen dualisme meer, geen onderscheid meer tussen duister en licht, lichamelijkheid volmaakt één met het goddelijke. Dit eenheidsdenken was trouwens de oorpspronkelijke intuïtie van het zoroastrisme. Pas later werd het dualisme ingevoerd als gemakkelijkheidsoplossing. Het Licht van Christus heeft alle duister definitief overwonnen. Ook alle duister bergt goddelijk licht. Een doorbraak in het religieuze bewustzijn die nog altijd bezig is.