Wulpen november ’14 Aan allen die wat tijd willen nemen om dit te lezen…. “Ik voel mij een roepende in de woestijn, Ik kan niet nalaten om mijn mening neer te schrijven, het doet mij zoveel pijn dat er niet eerlijk gesproken wordt, maar dat woorden, begrippen, wetten, geboden, verboden naar de hand worden gezet. Wanneer wordt er geluisterd naar de vele mensen die eerlijk proberen te geloven, die een gevormd geweten hebben? Of hebben alleen gewijde mannen de waarheid in petto?” Marleen Debrock Enkele bedenkingen bij de onlangs in opspraak gekomen benoemingen van drie priesters uit het bisdom Brugge.
Wat de drie priesters betreft die in opspraak gekomen zijn, heeft hun talent niets te maken met de feiten die ze pleegden. ‘Als’ zij zich schuldig maakten aan seksuele misdrijven, dan is daar een reden voor. Ofwel kunnen zij niet omgaan met hun seksualiteit, ofwel is het celibaat onderhouden niet mogelijk voor hen, ofwel zijn zij gefrustreerd in hun beleving van seksualiteit ofwel zijn zij ziekelijk gefocust op seks. Ofwel is er nog een andere reden… In de gevangenissen zitten zeker nog talentvolle mensen, hun talenten zijn niet voldoende om hun schuld kwijt te schelden. Als priester hebben zij bij hun wijding de gelofte van het celibaat afgelegd. Want dat hoort bij het priesterschap. Ik kan mij voorstellen dat ze dat in eer en geweten deden op het moment van hun wijding. Maar een mens evolueert, misschien was het celibaat niet houdbaar voor hen. Is het dan niet de plicht van een christen - en zeker van een priester - om eerlijk te zijn en te bekennen dat zij die gelofte niet waar kunnen maken. Of gaan zij verder leven als ‘witgekalkte graven’? Respect en eerlijkheid, liefde voor je naaste, geloof, berouw en spijt zijn toch allemaal christelijke waarden waar we niet omheen kunnen. Jongeren, kinderen, mannen of vrouwen gebruiken/misbruiken omdat iemand in de knoei zit met zichzelf, kunnen we zeker niet goedpraten. Er zullen studies genoeg zijn die uitmaken of misbruik en pedofilie eenmalige daden blijven of de kans inhouden tot herval. Ik spreek mij daarover niet uit. Maar in een tijd dat er eindelijk gepraat wordt over de problemen die ‘sommige’ priesters ( en andere celibataire mensen in dienst van de Kerk) hebben met hun sexualiteit, verwacht ik dat er sereen wordt omgegaan met ‘ de daders’ en zeker ook met de slachtoffers. Onze bisschop en de beleidsmensen van ons bisdom die benoemingen doen, gebruiken woorden van vergiffenis, tweede kans, Gods barmhartigheid enz. allemaal heel mooie christelijke begrippen. Spijtig echter dat die vooral gebruikt worden voor hun eigen priesters, als het hun past. Blijkbaar kennen ze die begrippen niet voor echtgescheidenen, daar worden kerkelijke wetten gewoon toegepast. Zou de Kerk niet veel eerlijker overkomen als ze toegeeft dat sommigen die de gelofte van het celibaat aflegden, mogen bekennen dat die gelofte niet langer houdbaar is. Verliefd worden op een man/vrouw is een heel menselijke en christelijke houding. Wie daar voor eerlijk uitkomt moet zijn ambt neerleggen. Wie slachtoffers maakt, krijgt een tweede kans? Zoiets is onbegrijpelijk! Mensen beloven bij elk engagement datgene wat ze eerlijk willen beleven, zowel bij de wijding, kloostergeloften, het huwelijk …. Het kan toch niet de wil van De God van Liefde zijn dat mensen ongelukkig verder moeten leven omdat die gelofte of belofte niet haalbaar is. Ook al gaat het hier om fundamentele dingen van een mensenleven, soms kan een mens in de onmogelijkheid zijn om trouw te blijven aan die gelofte. Een christen met een gevormd geweten, zal niet over één nacht ijs gaan om die belofte te verbreken. Hij/zij zal daarmee geworsteld hebben, gebeden voor een uitkomst, misschien raad gevraagd hebben bij deskundigen, opnieuw geprobeerd hebben. Maar de beslissing die genomen wordt moet ten goede komen aan de mens zelf. Mensen laat de Kerk toch niet vallen omdat ze een fout ingeschatte gelofte/belofte gedaan hebben. Verdienen zij dan geen tweede kans? Waar is de vergevensgezindheid en de barmhartigheid? Die mensen proberen eerlijk te zijn met zichzelf. Zij die blijven vechten tegen zichzelf raken vaak gefrustreerd. Soms escaleert het en vergrijpen zij zich aan excessen en misbruiken. Gefrustreerde mensen ( dus ook priesters) kunnen niet meer nuchter denken, ze leven met twee gezichten. Ze doen heel goed hun best om als ‘de goede mens’ over te komen, maar zitten verstrikt in hun eigen web van gevoelens en frustraties. Ineens lees ik dat de Kerk zich baseert op wat het gerecht zou zeggen. Hoeveel burgerwetten hebben het niet over gelijkwaardigheid tussen man en vrouw? Past de Kerk dit toe? Is het aan beleidsmensen om te oordelen dat de enen een tweede kans krijgen en de anderen niet? is het met de dobbelsteen gooien? Iemand die zich out als homofiel mag zijn ambt niet meer uitoefenen. Zij die in het verborgene een relatie hebben met een man of vrouw, mogen hun ambt wel uitoefenen. AUB. hou op met de hypocrisie, in het verborgene ( lees als er geen klachten komen) mag je verder het ambt beoefenen. Wie oneerlijk is krijgt begrip, wordt misschien wel ergens anders benoemd, maar er wordt gedaan alsof het niet bestaat. Wie zijn kleinheid bekent en eerlijk is, mag zijn ambt niet meer uitoefenen. Ik wil geen namen noemen van zeer talentrijke priesters die gekozen hebben voor de waarheid en voor een eerlijke relatie, maar hun ambt niet meer mogen uitoefenen. Ik wil ook geen namen noemen van priesters die een relatie hebben, maar bang zijn om hun benoeming te verliezen. Ik ken er ook die openlijk voor hun relatie met een man/vrouw uitkomen en waar de beleidsmensen van de Kerk niet willen/durven ingrijpen. Hoe gaat het verder? Kan ik rekenen op een vergevensgezinde Kerk? Durven er mensen op vandaag toegeven dat er dringend iets moet veranderen? Bestaat de hartelijke Kerk? Wat zou er gebeuren als alle priesters van Vlaanderen eerlijk naar buiten komen met hun bedenkingen rond het celibaat? Wat zou er gebeuren als alle priesters die een relatie hebben met hun geliefde voor de poorten van het bisdom komen staan? Het is erg dat een priester de zondagsmis moet gebruiken om de bedenkingen rond het celibaat te uiten, is er geen ander platform mogelijk? Het is erg dat de pers steeds ongenuanceerde berichten laat verschijnen, is het dan zo moeilijk om open te communiceren in de Kerk? Ik zou zo graag het goede nieuws van een hartelijke begripvolle Kerk ook eens lezen in andere media dan Kerk en Leven. Het is niet mijn bedoeling mensen te veroordelen, te kwetsen maar eerder mijn vele vragen en bedenkingen bekend te maken. De aanleiding was de blog van priester Stephan Houtman van de Panne die ik deze week leerde kennen. Marleen Debrock [email protected] Comments are closed.
|
Categories
Alles
|
Parochies De Panne & Adinkerke
Pastoor Stephan Houtman
[email protected]
0032477443536
Rekeningnummer :
Parochie West vzw
Noorddreef 1
8660 De Panne
Ondernemingsnummer: 0680693936
Bank: IBAN BE43 7512 0884 6801
Privacy Policy
Parochie West vzw respecteert de privacy van alle gebruikers van deze site en draagt er zorg voor dat de persoonlijke informatie die u ons verschaft via de digitale formulieren vertrouwelijk wordt behandeld.
Wij gebruiken uw gegevens enkel en alleen om u op de hoogte te houden van toevoegingen en updates aan deze website.
Parochie West vzw zal uw persoonlijke gegevens niet aan derden verkopen noch deze aan derden ter beschikking stellen.
Indien u nog vragen mocht hebben over de Privacy Policy van Parochie West vzw dan kunt u contact met ons opnemen.
Cookies gebruiken we enkel om het gebruik van de website te vergemakkelijken.
In geval wijziging van onze Privacy Policy nodig mocht zijn, dan vindt u op deze plaats altijd de meest recente informatie.
Pastoor Stephan Houtman
[email protected]
0032477443536
Rekeningnummer :
Parochie West vzw
Noorddreef 1
8660 De Panne
Ondernemingsnummer: 0680693936
Bank: IBAN BE43 7512 0884 6801
Privacy Policy
Parochie West vzw respecteert de privacy van alle gebruikers van deze site en draagt er zorg voor dat de persoonlijke informatie die u ons verschaft via de digitale formulieren vertrouwelijk wordt behandeld.
Wij gebruiken uw gegevens enkel en alleen om u op de hoogte te houden van toevoegingen en updates aan deze website.
Parochie West vzw zal uw persoonlijke gegevens niet aan derden verkopen noch deze aan derden ter beschikking stellen.
Indien u nog vragen mocht hebben over de Privacy Policy van Parochie West vzw dan kunt u contact met ons opnemen.
Cookies gebruiken we enkel om het gebruik van de website te vergemakkelijken.
In geval wijziging van onze Privacy Policy nodig mocht zijn, dan vindt u op deze plaats altijd de meest recente informatie.