De radeloze man van Genezaret. Naar Mc 5,1-10.

Jezus en zijn leerlingen kwamen aan de overkant van het meer in het land van de Gerasenen. Zodra Hij van boord was gegaan, kwam vanuit de rotsgraven meteen iemand Hem tegemoet die een diepe crisis doormaakte. Hij had zijn verblijf in die graven. Toen hij Jezus in de verte zag, rende hij op Hem af, viel voor Hem op zijn knieën, en vroeg met luide stem:  ‘Ik vraag U: geef me vrede’ .

En Jezus raakte hem aan, sprak woorden van troost en hoop, van nieuwe leven en legde hem de handen op. De mensen kwamen kijken wat er nu precies gebeurd was. Ze kwamen bij Jezus, en zagen toen de eens zo onrustige man zitten, tot vrede gekomen.


Commentaar

Wanneer je iemand dierbaars verliest, iemand die je graag zag, met wie je je leven gedeeld hebt, je zorgen, je verlangens, je zoeken en tasten, je twijfel en je angsten, wanneer die persoon verdwijnt uit je leven, na lange ziekte of plots, dan word je verscheurd, verscheurd omdat degene die je graag zag er niet meer is, omdat een deel van jezelf verdwenen is met deze persoon, omdat alles wat je met hem of haar verbindt plots uiteenvalt zoals een net eens strak gespannen verschrompelt wanneer de hechtingspunten verdwenen zijn. Je kunt wenen van verdriet, het uitschreeuwen.


Het verhaal over de radeloze man van Genezaret spreekt over verscheurdheid, over een man die geen vrede vindt, die de muren kan oprijden, hij schreeuwt het uit. Hij lijdt.  Net zoals je kan lijden wanneer je iemand dierbaars verliest.


Hoe tot vrede komen, tot aanvaarding ?  Hoe opnieuw tot jezelf komen ? Hoe opnieuw de draad van het leven opnemen ? Hoe het verdriet verwerken ? Je zou overal willen aankloppen om raad te vragen, om te vertellen, om opnieuw een thuis te vinden, warmte, genegenheid.


De radeloze man uit het verhaal rent naar Jezus, de Christus. Hij sluit zich niet meer op in de graven van geslotenheid, maar beetje bij beetje stelt hij zijn hart opnieuw open voor liefde. Is Jezus niet diegene die zegt dat er in het leven nooit een eindpunt is, dat er telkens een passage is naar nieuwe toekomst. Hij zegt : ‘ verdrink niet in je verdriet ‘, ‘ sta op ‘, ‘ zie opnieuw perspectief ‘. Jezus is geworteld in de Bijbelse tradtie van doorgang, van Pascha, Pasen, verrijzenis, nieuw leven. Verbonden zijn met deze energie betekent dat de dood geen einde maakt aan de kring van genegenheid met je medemens, partner, vriend of vriendin, ook al zijn ze gestorven.